Ο Τόλκιν αναγνωρίζει την φυλή των Χόμπιτ ως παρακλάδι εκείνης των Ανθρώπων. Παρά το ότι η αρχική τους Ιστορία δεν μας έχει γίνει γνωστή, ο Τόλκιν έγραψε ότι εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες του Μεγάλου Ποταμού Άντουιν στις αρχές της Τρίτης Εποχής, αλλά μετά από το πέρασμα μίας χιλιετίας, άρχισαν να μεταναστεύουν από τα Βουνά της Καταχνιάς στα δυτικά, προς το Έριαντορ. Τελικά εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Σάιρ ("Επαρχία"). Τα Χόμπιτ ήταν ακόμη πιο μικρόσωμα και από τους Νάνους, γι' αυτό και οι Άνθρωποι τα αποκαλούσαν Halflings ("Μισούς"). Είχαν μυτερά αυτιά, όπως τα Ξωτικά, γυμνά ανθεκτικά πόδια προστατευμένα από πυκνές τρίχες στα πέλματα, αγαπούσαν το φαγητό, το ποτό και την καλοπέραση, μισούσαν την ακαταστασία, τις περιπέτειες και την αναστάτωση και μπορούσαν να κινούνται με απόλυτη ησυχία χωρίς να γίνονται εύκολα αντιληπτοί.
Σύμφωνα με τον καθηγητή στον πρόλογο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, οι Χόμπιτ είναι «συγγενείς» με τους Ανθρώπους. Τους περιγράφει μάλιστα ως ένα ξεχωριστό «παρακλάδι» (Letters of J.R R.Tolkien, #131) των ανθρώπων. Έχουν τις ίδιες ικανότητες, δυνατότητες και αδυναμίες με τους Μεγάλους Ανθρώπους. Μιλούν καλά τις γλώσσες των ανθρώπων, αν και με το δικό τους τρόπο. Αν και αδιαφορούν για εξουσία και πλούτη, έχουν πολύ καλή επαφή με την φύση, η ικανότητά τους να εξαφανίζονται και να είναι αθόρυβοι είναι παροιμιώδης και απεχθάνονται κάθε είδος πολύπλοκης μηχανής. Είναι συνήθως πολύ ντροπαλά πλάσματα, ωστόσο, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να επιδείξουν εξαιρετικό θάρρος και να πετύχουν καταπληκτικά κατορθώματα. Υπάρχουν 3 φυλές Χόμπιτ με διαφορετικά χαρακτηριστικά στην εμφάνιση και την ιδιοσυγκρασία: Τριχοπόδαροι (Harfoots), Χονδροκόκκαλοι (Stoors ) και Λευκόδερμοι (Fallohides).
Σύμφωνα με τον καθηγητή στον πρόλογο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, οι Χόμπιτ είναι «συγγενείς» με τους Ανθρώπους. Τους περιγράφει μάλιστα ως ένα ξεχωριστό «παρακλάδι» (Letters of J.R R.Tolkien, #131) των ανθρώπων. Έχουν τις ίδιες ικανότητες, δυνατότητες και αδυναμίες με τους Μεγάλους Ανθρώπους. Μιλούν καλά τις γλώσσες των ανθρώπων, αν και με το δικό τους τρόπο. Αν και αδιαφορούν για εξουσία και πλούτη, έχουν πολύ καλή επαφή με την φύση, η ικανότητά τους να εξαφανίζονται και να είναι αθόρυβοι είναι παροιμιώδης και απεχθάνονται κάθε είδος πολύπλοκης μηχανής. Είναι συνήθως πολύ ντροπαλά πλάσματα, ωστόσο, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να επιδείξουν εξαιρετικό θάρρος και να πετύχουν καταπληκτικά κατορθώματα. Υπάρχουν 3 φυλές Χόμπιτ με διαφορετικά χαρακτηριστικά στην εμφάνιση και την ιδιοσυγκρασία: Τριχοπόδαροι (Harfoots), Χονδροκόκκαλοι (Stoors ) και Λευκόδερμοι (Fallohides).
Οι Χόμπιτ έχουν ύψος περίπου 0.61–1.22 μ., με μέσο όρο το 1.07 (2 – 4 πόδια). Ο Bandobras Took ήταν 4,5 πόδια και λεγόταν πως μπορούσε να καβαλήσει άλογο. Δεν είναι τόσο γεροδεμένοι και μυώδεις όσο οι Νάνοι, αλλά τείνουν να είναι κάπως ευτραφείς και έχουν ελαφρώς μυτερά αυτιά (, #27). Έχουν καλόγνωμα πρόσωπα, πλατιά και χαρωπά, με ζωηρά μάτια και κόκκινα μάγουλα. Οι περισσότεροι δεν έχουν γένια, με εξαίρεση κάποιους από τους Χονδροκόκκαλους (Stoor). Τα πόδια τους είναι πλατιά, καλυμμένα με κατσαρές τρίχες και έχουν σκληρές πατούσες. Ντύνονται με φανταχτερά χρώματα, έχοντας ιδιαίτερη προτίμηση στο κίτρινο και το πράσινο.
- Οι Τριχοπόδαροι είναι οι περισσότεροι, είναι πιο μελαμψοί, πιο βραχύσωμοι και χωρίς γένια. Είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός τύπος Χόμπιτ και τους αρέσει να ζουν σε σμίαλς.
-Οι Χονδροκόκκαλοι, δεύτεροι σε πληθυσμό, είναι φαρδύτεροι και πιο γεροδεμένοι και αγαπούν το νερό, τις βάρκες και το κολύμπι. Από αυτούς τους Χόμπιτ κατάγονται ο Deagol και ο Smeagol/Γκόλουμ.
-Οι Λευκόδερμοι είναι ψηλότεροι και πιο λεπτοί, με πιο ανοιχτή επιδερμίδα και μαλλιά. Γνωστοί Λευκόδερμοι είναι οι Tooks και οι Brandybucks.
Οι νεαροί Χόμπιτ ενηλικιώνονται στα 33α γενέθλιά τους. Ζουν συνήθως πάνω από 90 έτη, με προσδόκιμο τα 100 χρόνια. Δύο μόνο Χόμπιτ – ο Bilbo και ο Gerontius Took – είναι γνωστό ότι έχουν ζήσει μέχρι τα 130 χρόνια ή και παραπάνω.
Τυπικά, οι Χόμπιτ παρουσιάζονται ως λάτρεις μιας καθόλου περιπετειώδους, βουκολικής και απλής ζωής, με κύρια ενδιαφέροντα τις καλλιέργειες, τους περιποιημένους κήπους, το φαΐ (προτιμούν έξι γεύματα την ημέρα εφόσον μπορούν να τα έχουν), την μπύρα και την κοινωνικοποίηση. Παρόλα αυτά, ήταν ικανοί να υπερασπιστούν με θάρρος το σπίτι τους εάν προέκυπτε ανάγκη. Λέγεται ότι ήταν καλοί στο τόξο, πολύ καλοί με τη σφεντόνα και άφθαστοι στη ρίψη πετρών. Λατρεμένη τους συνήθεια είναι το κάπνισμα του πιπόχορτου. Ο Tobold Hornblower το 2670 φύτεψε τον πρώτο σπόρο στη Νότια Μοίρα. Η κοιτίδα της καλλιέργειας αυτής βρίσκεται στο Bree και η τέχνη του καπνίσματος με πίπα αναπτύχθηκε σε ένα παλιό πανδοχείο του, το Prancing Pony. Οι Χόμπιτ του Σάιρ ανέπτυξαν το έθιμο να δίνουν δώρα την ημέρα των γενεθλίων τους αντί να λαμβάνουν δώρα. Χρησιμοποιούν τον όρο mathom για παλιά ή άχρηστα αντικείμενα, τα οποία κατά κανόνα δίνονται ως δώρα ή τοποθετούνται σε ένα μουσείο (mathom-house).
Λόγω της συνάφειας με τη γη, οι Χόμπιτ είχαν αναπτύξει ένα δικό τους τρόπο χτισίματος. Δεν δημιουργούσαν ψηλά κτίρια ή πύργους και τα σπίτια τους ήταν συνήθως μακρόστενα, χαμηλά και άνετα. Οι περισσότεροι χόμπιτ έκτιζαν σπίτια /τρύπες που βρίσκονται σε πλαγιές λόφων, και όχθες, τα λεγόμενα σμίαλς. Με την αύξηση του πληθυσμού, οι Χόμπιτ άρχισαν να χτίζουν και πάνω στη γη, οικήματα ξύλινα, πέτρινα και τούβλινα. Εκείνο όμως που παρέμεινε ανεξαρτήτως αρχιτεκτονικού ύφους ήταν οι στρογγυλές πόρτες και τα στρογγυλά παράθυρα.
Το Σάιρ – η κύρια περιοχή των Χόμπιτ – χωρίζεται σε 4 κομμάτια ή μοίρες (Βόρεια, Νότια, Ανατολική και Δυτική). Σε αυτές συμπεριλαμβάνουμε και τις δύο παραμεθόριες περιοχές, το Buckland στα ανατολικά και το West March στα δυτικά. Μετά την μάχη του Φόρνοστ (1974), το Βασίλειο της Άρνορ καταστρέφεται και με την απουσία βασιλέα, τα χόμπιτ εκλέγουν διοικητή, τον Θάιν του Σάιρ, από τους δικούς τους αρχηγούς. Ο πρώτος Θάιν είναι ο Bucca of the Marish (1979). Αργότερα ωστόσο (2340), οι Oldbuck διασχίζουν τον Brandywine για να δημιουργήσουν την ξεχωριστή περιοχή Buckland και το όνομα τους αλλάζει στο γνώριμό μας “Brandybuck”. Ο «πατριάρχης» τους έκτοτε γίνεται ο Άρχοντας του Buckland. Με την αναχώρηση των Oldbucks/Brandybucks, μία νέα οικογένεια επιλέγεται για Θάιν: η οικογένεια Τουκ. Ο Θάιν είναι αρχηγός του Συμβουλίου του Σάιρ, της Στρατολογίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά καθώς οι χόμπιτ του Σάιρ ζουν εντελώς ειρηνικά, το αξίωμα του Θάιν θεωρείται απλά τυπικότητα. Εκτός τού ότι, πάντα συνέπιπτε ο Θάιν να είναι και διευθυντής του Ταχυδρομείου και αρχηγός της Αστυνομίας. Ρόλο αστυνόμου – ή κάτι πλησίον αυτού – είχαν οι Σαϊρίφηδες. Δεν είχαν στολές αλλά ένα φτερό στο κασκέτο τους. Και στην ουσία ήταν περισσότερο αγροφύλακες παρά αστυνομικοί.
Τυπικά, οι Χόμπιτ παρουσιάζονται ως λάτρεις μιας καθόλου περιπετειώδους, βουκολικής και απλής ζωής, με κύρια ενδιαφέροντα τις καλλιέργειες, τους περιποιημένους κήπους, το φαΐ (προτιμούν έξι γεύματα την ημέρα εφόσον μπορούν να τα έχουν), την μπύρα και την κοινωνικοποίηση. Παρόλα αυτά, ήταν ικανοί να υπερασπιστούν με θάρρος το σπίτι τους εάν προέκυπτε ανάγκη. Λέγεται ότι ήταν καλοί στο τόξο, πολύ καλοί με τη σφεντόνα και άφθαστοι στη ρίψη πετρών. Λατρεμένη τους συνήθεια είναι το κάπνισμα του πιπόχορτου. Ο Tobold Hornblower το 2670 φύτεψε τον πρώτο σπόρο στη Νότια Μοίρα. Η κοιτίδα της καλλιέργειας αυτής βρίσκεται στο Bree και η τέχνη του καπνίσματος με πίπα αναπτύχθηκε σε ένα παλιό πανδοχείο του, το Prancing Pony. Οι Χόμπιτ του Σάιρ ανέπτυξαν το έθιμο να δίνουν δώρα την ημέρα των γενεθλίων τους αντί να λαμβάνουν δώρα. Χρησιμοποιούν τον όρο mathom για παλιά ή άχρηστα αντικείμενα, τα οποία κατά κανόνα δίνονται ως δώρα ή τοποθετούνται σε ένα μουσείο (mathom-house).
Λόγω της συνάφειας με τη γη, οι Χόμπιτ είχαν αναπτύξει ένα δικό τους τρόπο χτισίματος. Δεν δημιουργούσαν ψηλά κτίρια ή πύργους και τα σπίτια τους ήταν συνήθως μακρόστενα, χαμηλά και άνετα. Οι περισσότεροι χόμπιτ έκτιζαν σπίτια /τρύπες που βρίσκονται σε πλαγιές λόφων, και όχθες, τα λεγόμενα σμίαλς. Με την αύξηση του πληθυσμού, οι Χόμπιτ άρχισαν να χτίζουν και πάνω στη γη, οικήματα ξύλινα, πέτρινα και τούβλινα. Εκείνο όμως που παρέμεινε ανεξαρτήτως αρχιτεκτονικού ύφους ήταν οι στρογγυλές πόρτες και τα στρογγυλά παράθυρα.
Το Σάιρ – η κύρια περιοχή των Χόμπιτ – χωρίζεται σε 4 κομμάτια ή μοίρες (Βόρεια, Νότια, Ανατολική και Δυτική). Σε αυτές συμπεριλαμβάνουμε και τις δύο παραμεθόριες περιοχές, το Buckland στα ανατολικά και το West March στα δυτικά. Μετά την μάχη του Φόρνοστ (1974), το Βασίλειο της Άρνορ καταστρέφεται και με την απουσία βασιλέα, τα χόμπιτ εκλέγουν διοικητή, τον Θάιν του Σάιρ, από τους δικούς τους αρχηγούς. Ο πρώτος Θάιν είναι ο Bucca of the Marish (1979). Αργότερα ωστόσο (2340), οι Oldbuck διασχίζουν τον Brandywine για να δημιουργήσουν την ξεχωριστή περιοχή Buckland και το όνομα τους αλλάζει στο γνώριμό μας “Brandybuck”. Ο «πατριάρχης» τους έκτοτε γίνεται ο Άρχοντας του Buckland. Με την αναχώρηση των Oldbucks/Brandybucks, μία νέα οικογένεια επιλέγεται για Θάιν: η οικογένεια Τουκ. Ο Θάιν είναι αρχηγός του Συμβουλίου του Σάιρ, της Στρατολογίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά καθώς οι χόμπιτ του Σάιρ ζουν εντελώς ειρηνικά, το αξίωμα του Θάιν θεωρείται απλά τυπικότητα. Εκτός τού ότι, πάντα συνέπιπτε ο Θάιν να είναι και διευθυντής του Ταχυδρομείου και αρχηγός της Αστυνομίας. Ρόλο αστυνόμου – ή κάτι πλησίον αυτού – είχαν οι Σαϊρίφηδες. Δεν είχαν στολές αλλά ένα φτερό στο κασκέτο τους. Και στην ουσία ήταν περισσότερο αγροφύλακες παρά αστυνομικοί.
Οι Χόμπιτ έχουν δικό τους τρόπο μέτρησης του Χρόνου, το Μέτρημα του Σάιρ όπως το αποκαλούν, το οποίο ξεκινά το 1600 της 3ης Εποχής. Κάθε έτος στο ημερολόγιο αυτό αποτελείται από 12 μήνες των 30 ημερών (=360 μέρες). Σε αυτές προσθέτουν κάποιες ιδιαίτερες μέρες, που δεν ανήκουν σε κανένα μήνα, ώστε να συμβαδίζουν με το ανθρώπινο ημερολόγιο (365/366 μέρες). Κάθε εβδομάδα ξεκινά Σάββατο και τελειώνει Παρασκευή. Ως προς την ιστορία και την προέλευση των Χόμπιτ, γνωρίζουμε με λεπτομέρεια και σαφήνεια μόνο ότι είναι γραμμένο στο Κόκκινο Βιβλίο του Westmarch, διότι δεν έχουν διατηρήσει αρχεία πριν από την εγκατάσταση τους στο Eriador. Πρωθύστερα, κατοικούσαν στην Κοιλάδα του Anduin, ανάμεσα στο Mirkwood και τα Ομιχλώδη Βουνά, όπου είχαν επαφές με τους Éothéod, τους προγόνους των Ροχίριμ.
Πρώτα οι Τριχοπόδαροι (Τ.Ε.1050) και στη συνέχεια οι Λευκόδερμοι και οι Χονδοκόκκαλοι (Τ.Ε. 1150) διασχίζουν τα Ομιχλώδη Βουνά και εισέρχονται στο Ερίαντορ, πιθανότατα λόγω της αυξανόμενης δύναμης του Σάουρον στο κοντινό Μίρκγουντ.
Το 1300 ο Μάγος Βασιλιάς και Όρκς εγκαθίσταται στην Άνγκμαρ. Η πλειονότητα των Χόμπιτ υποχρεώνεται σε νέα μετανάστευση προς τα νοτιοδυτικά. (Bree, Dunland, και στο δέλτα που σχηματίζεται από τους ποταμούς Mitheithel και Bruinen).
Το έτος 1601 Τ.Ε. (έτος 1 για το Σάιρ), παίρνουν άδεια από τον Βασιλιά της Arnor στο Fornost, τον Argeleb ΙΙ, να διασχίσουν τον ποταμό Brandywine/Baranduin και να εγκατασταθούν στην απέναντι πλευρά. Η νέα γη που ιδρύουν στη δυτική όχθη του Brandywine ονομάζεται Shire. Το 2340 οι Oldbuck των Λευκόδερμων διασχίζουν τον Brandywine ξανά προς τα ανατολικά και εποικούν στο Buckland.
Το 2890 γεννιέται ο Μπίλμπο Μπάγκινς. Περίπου 50 χρόνια αργότερα, το 2941, δέχεται μιαν αναπάντεχη επίσκεψη, που γίνεται αφορμή για μια μοναδική περιπέτεια με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο γι αυτόν, όσο και για τον κληρονόμο του, Φρόντο Μπάγκινς, που γεννιέται λίγο αργότερα το 2968. Το 3001 γιορτάζουν μαζί τα γενέθλια τους. Είναι 111 και 33 ετών αντίστοιχα. Τα γεγονότα που ακολουθούν ανήκουν πλέον στην Ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου