Η Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων

Η Nirnaeth Arnoediad, η "Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων", η Πέμπτη Μάχη του Πολέμου των Πετραδιών (ή ο Πόλεμος για τα Silmarils), διεξήχθη το 472 της Πρώτης Εποχής μεταξύ των δυνάμεων του Morgoth και της συνδυασμένης δύναμης από Ξωτικά, Ανθρώπους και Νάνους. Η μάχη κατέληξε σε συντριπτική ήττα για τους λαούς του Beleriand.

Το 468, σχηματίστηκε από τον Μαέδρος, τον πρωτότοκο γιο του Φέανορ, μια συμμαχία για να αντιταχθεί στον Μόργκοθ. Η Ένωση του Μαέδρος περιλάμβανε τα αδέρφια του Μάγκλορ, Κέλεγκορμ, Καράνθιρ, Κουρούφιν, Άμροντ και Άμρας. Ο Φίνγκον - ο Υψηλός Βασιλέας των Νόλντορ - πήρε μέρος με ένα μεγάλο στρατό από το Χίθλουμ, καθώς επίσης και μερικά από τα Ξωτικά του Μίθριμ και του Φαλάς. Ο αδελφός του Φίνγκον, ο Τούργκον της Γκοντόλιν, έμαθε για την Ένωση του Μαέδρος και κρυφά άρχισε να προετοιμάζει τις δυνάμεις του για τον πόλεμο.

Οι Νάνοι του Μπέλεγκοστ και του Νόγκροντ προσχώρησαν στην Ένωση του Μαέδρος. Οι μεταλλουργοί τους εφοδίαζαν με όπλα και ο Άζαγκαλ, ο Άρχοντας του Μπέλεγκοστ, οδήγησε τον στρατό. Υπήρχε επίσης ένας αριθμός Ανθρώπων των Εντάιν και των Ανατολιτών στην Ένωση του Μαέδρος. Των Ανθρώπων του Ντορ-λόμιν ηγούταν ο Χούριν συνοδευόμενος από τον αδελφό του Χούορ, και των Ανθρώπων του Δάσους του Μπρέθιλ ηγούταν ο Χάλντιρ. Ο Ανατολίτης οπλαρχηγός Μπορ και οι γιοι του Μπόρλαντ, Μπόρλαχ και Μπόρθαντ, είχαν συμμαχήσει με τον Μαέδρος και τον Μάγκλορ. Ένας άλλος Ανατολίτης οπλαρχηγός που ονομάζεται Ούλφανγκ και οι γιοι του Ούλφαστ, Ούλγουορθ και Ούλντορ, είχαν συμμαχήσει με τον Καράνθιρ, αλλά ήταν κρυφά στην υπηρεσία του Μόργκοθ.

Ο Ορόντρεθ της Νάργκοθροντ και ο Θίνγκολ του Ντόριαθ αρνήθηκαν να συμμαχήσουν με τους γιους του Φέανορ, ο οποίος είχε κάνει πολλούς εχθρούς στην ανελέητη καταδίωξη των Σίλμαριλς. Παρόλο που οι Ορόντρεθ και Θίνγκολ δεν προσχώρησαν στην Ένωση του Μαέδρος, ένας μικρός αριθμός των ανθρώπων τους πήγε στον πόλεμο. Ο Γκουίντορ της Νάργκοθροντ οδήγησε μπροστά μια μικρή ομάδα, έναντια στις διαταγές του Ορόντρεθ, και ο Θίνγκολ επέτρεψε στον Μάμπλουνγκ και τον Μπέλεγκ να πάνε. Αλλά ο Γκουίντορ, ο Μάμπλουνγκ και ο Μπέλεγκ ενώθηκαν με τις δυνάμεις του Φίνγκον και όχι με τους γιους του Φέανορ.

Ο Μαέδρος εμπνεύστηκε από την επιτυχή αποστολή των Μπέρεν και Λούθιεν να κλέψουν ένα Σίλμαριλ από τον Μόργκοθ, και ήλπιζε αυτό να ήταν μια ένδειξη ότι ο Μόργκοθ δεν ήταν ανίκητος. Την άνοιξη του 469, ο Μαέδρος αποφάσισε να δοκιμάσει τις άμυνες του Μόργκοθ με το να οδηγήσει τα Όρκς έξω από το Μπελέριαντ. Αλλά με αυτόν τον τρόπο, ο Μαέδρος αποκάλυψε το σθένος των δικών του δυνάμεων και ο Μόργκοθ προειδοποιήθηκε.

Ο Μαέδρος προγραμμάτισε την κύρια επίθεσή  του στον Μόργκοθ την Ημέρα του Μεσοκαλόκαιρου του 472. Χώρισε τις δυνάμεις του σε δύο στρατούς που επρόκειτο να επιτεθούν από την ανατολή και τη δύση. Ο Μαέδρος οδήγησε τον ανατολικό στρατό που αποτελούταν από τις δικές του δυνάμεις και τις δυνάμεις των αδελφών του, μαζί με τους Νάνους και τους Ανατολίτες. Ο Φίνγκον οδήγησε το δυτικό στρατό που αποτελούταν από τα Ξωτικά του Χίθλουμ, του Μίθριμ και του Φαλάς, τους Ανθρώπους του Ντορ-λόμιν και του Μπρέθιλ, καθώς και την ομάδα του Μάμπλουνγκ, του Μπέλεγκ και του Γκουίντορ.

Ο Μαέδρος σκόπευε να προχωρήσει ανοιχτά με το ανατολικό στρατό σε όλη την Ανφάουγκλιθ προς την Άνγκμπαντ, ενώ ο δυτικός στρατός παρέμεινε κρυμμένος στις κοιλάδες του Έρεντ Γουέθριν. Είχε την ελπίδα ότι οι δυνάμεις του Μόργκοθ θα έλκονταν προς τα έξω στην έρημη πεδιάδα. Ένας φάρος στη συνέχεια θα ανάψει στο Ντορθόνιον ως σήμα για τον Φίνγκον και το δυτικό στρατό να επιτεθούν, παγιδεύοντας τον εχθρό μεταξύ των δύο στρατών.

Αλλά τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Ο γιος του Ούλφανγκ, ο Ούλντορ, καθυστέρησε τον ανατολικό στρατό ισχυριζόμενος ψευδώς ότι ήταν επικείμενη μια επίθεση από την Άνγκμπαντ. Ο Φίνγκον και ο δυτικός στρατός περίμεναν με ανυπομονησία το σήμα αλλά κανένας δεν ήρθε. Καθώς ο Φίνγκον περίμενε, έμεινε έκπληκτος από την άφιξη του αδελφού του Τούργκον με ένα στρατό από 10.000 Γκοντολίντριμ, συμπεριλαμβανομένων των Μαέγκλιν, Εκθέλιον και Γκλορφίντελ. Ο στρατός του Τούργκον έφτασε στο Πέρασμα του Σίριον και σταμάτησε. Ο Μόργκοθ ξεκίνησε μια επίθεση στο δυτικό στρατό, ενώ ο ανατολικός στρατός καθυστέρησε. Τα Ξωτικά και οι Άνθρωποι δεν είδαν τον εχθρό να πλησιάζει έως ότου ήταν κοντά, επειδή φορούσε καφέ ρούχα που έπαιξαν το ρόλο του καμουφλάζ πάνω στο έδαφος της ερήμου. Οι οπλαρχηγοί του Φίνγκον θέλησαν να επιτεθούν, αλλά ο Χούριν τους συγκρατούσε.

Οι δυνάμεις του Μόργκοθ σταμάτησαν στον ποταμό Σίριον μεταξύ του Βάλτου του Σέρεχ και του φρουρίου του Μπάραντ Έιθελ. Ο αρχηγός τους είχε διαταγές να τραβήξει τον στρατό του Φίνγκον έξω με οποιοδήποτε μέσο. Έφερε μπροστά ένα Ξωτικό που ονομάζεται Γκέλμιρ και τον σκότωσε σε κοινή θέα των υπερασπιστών του Μπάραντ Έιθελ. Ο Γκέλμιρ είχε συλληφθεί στη Μάχη της Ξαφνικής Φλόγας και ήταν ο αδελφός του Γκουίντορ. Ο Γκουίντορ οργίστηκε και βγήκε μπροστά με την ομάδα του. Ο Φίνγκον στη συνέχεια έδωσε την διαταγή για επίθεση και ο δυτικός στρατός του νίκησε τις δυνάμεις του εχθρού και προπορεύτηκε σε όλη την Ανφάουγκλιθ προς την Άνγκμπαντ. Ο Γκουίντορ και τα Ξωτικά της Νάργκοθροντ πέρασαν μέσα από την Πύλη της Άνγκμπαντ και σκότωσαν τους φρουρούς, αλλά παγιδεύτηκαν στις σκάλες και όλοι τους σκοτώθηκαν, εκτός από τον Γκουίντορ ο οποίος πιάστηκε ζωντανός.

Η Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων άρχισε τότε την τέταρτη ημέρα μετά το Μεσοκαλόκαιρο. Όλη η δύναμη του στρατού του Μόργκοθ βγήκε από την Άνγκμπαντ μέσα από πολλές μυστικές πόρτες. Ο στρατός του Φίνγκον οπισθοχώρησε και υπέστη μεγάλες απώλειες. Ο Χάλντιρ και ο αδελφός του ο Χούνταρ και οι περισσότεροι από τους Ανθρώπους του Δάσους του Μπρέθιλ σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της οπισθοχώρησης.

Το σούρουπο της πέμπτης ημέρας, ο στρατός του Φίνγκον ήταν περιτριγυρισμένος στην Ανφάουγκλιθ από Όρκς. Το πρωινό της έκτης ημέρας, ο στρατός του Τούργκον ήρθε από το Πέρασμα του Σίριον να βοηθήσει τον Φίνγκον. Κατά την τρίτη πρωινή ώρα, ο Μαέδρος και ο ανατολικός στρατός έφτασαν επιτέλους κι επιτέθηκαν στον εχθρό από το πίσω μέρος. Τα Όρκς ήταν κατατρομαγμένα και ήταν στα πρόθυρα της υποχώρησης.

Στη συνέχεια όμως ο Μόργκοθ έστειλε τον Γκλάουρουνγκ που οδηγούσε πλήθος από Δράκους, Μπάλρογκς, Λύκους και Λυκοκαβαλάρηδες. Ο Γκλάουρουνγκ χώρισε τους στρατούς των Φίνγκον και Μαέδρος. Την ίδια στιγμή, οι γιοι του Ούλφανγκ άλλαξαν πλευρές, ενώθηκαν με τις δυνάμεις του Μόργκοθ  και επιτέθηκαν στον ανατολικό στρατό από πίσω. Ενισχύσεις υπό τις διαταγές του Ούλντορ πήραν μέρος στην επίθεση, έτσι ώστε ο ανατολικός στρατός οχυρώθηκε σε τρεις πλευρές. Ο Ούλντορ σκοτώθηκε από τον Μάγκλορ. Οι γιοι του Μπορ, οι Μπόρλαντ, Μπόρλαχ και Μπόρθαντ, παρέμειναν πιστοί και σκότωσαν τους Ούλφαστ και Ούλγουορθ. Οι γιοι του Μπορ χάθηκαν επίσης. Ο Μαέδρος και τα αδέρφια του, συγκέντρωσαν πολλούς από τους επιζώντες Ξωτικά και Νάνους και υποχώρησαν προς το όρος Ντόλμεντ.

Οι Νάνοι του Μπέλεγκοστ υπό την ηγεσία του Άζαγκαλ ήταν οι τελευταίοι του Ανατολικού Στρατού που ύψωσαν το ανάστημά τους. Περικύκλωσαν και επιτέθηκαν στον Γκλάουρουνγκ. Ο Δράκος σκότωσε τον Άζαγκαλ, αλλά με μια τελευταία επίθεση λίγο πριν πεθάνει ο Νάνος-Άρχοντας τραυμάτισε τον Γκλάουρουνγκ στην κοιλιά. Ο Γκλάουρουνγκ επέστρεψε στην Άνγκμπαντ και πολλά από τα πλάσματα του Μόργκοθ τον ακολούθησαν. Οι Νάνοι μετέφεραν το σώμα Άζαγκαλ έξω από το πεδίο της μάχης.

Εν τω μεταξύ, ο δυτικός στρατός υπό την ηγεσία του Φίνγκον, και οι Γκοντολίντριμ υπό την ηγεσία του Τούργκον, ήταν πολύ λιγότεροι αριθμητικά και σε αναλογία ένας προς τρείς ενάντια σε μία δύναμη με επικεφαλής τον Γκόθμογκ, τον Άρχοντα των Μπάλρογκς. Ο Γκόθμογκ οδήγησε τον Τούργκον και τον Χούριν προς το Βάλτο του Σέρεχ, χωρίζοντάς τους από τον Φίνγκον. Ένας άλλος Μπάλρογκ επιτέθηκε στον Φίνγκον με ένα μαστίγιο φωτιάς, ενώ ο Γκόθμογκ σκότωσε τον Υψηλό Βασιλέα των Νόλντορ. Ο Χούριν και ο Χούορ προέτρεψαν τον Τούργκον να επιστρέψει στην Γκοντόλιν, έτσι ώστε να μπορέσει να παραμείνει κάποιο μέρος της δύναμης για να αντισταθεί στον Μόργκοθ. Οι Γκοντολίντριμ, μαζί με ό,τι απέμεινε από τον στρατό του Φίνγκον, υποχώρησαν στο Πέρασμα του Σίριον. Ο Γκλορφίντελ και ο Εκθέλιον φρουρούσαν τα πλαϊνά. Ο Χούριν, ο Χούορ και οι Άνθρωποι του Ντορ-λόμιν κρατούσαν τα μετόπισθεν. Οι Άνθρωποι του Ντορ-λόμιν διέσχισαν το Ρίβιλ στο Βάλτο του Σέρεχ και γύρισαν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, καθώς ο στρατός του Τούργκον επέστρεψε με ασφάλεια στη Γκοντόλιν. Ο Χούορ σκοτώθηκε από ένα βέλος και όλοι οι άλλοι Άνθρωποι σφαγιάστηκαν, εκτός από τον Χούριν, ο οποίος πιάστηκε αιχμάλωτος στην Άνγκμπαντ από τον Γκόθμογκ. Ο Χούριν αρνήθηκε να αποκαλύψει την κρυφή τοποθεσία της Γκοντόλιν και ο Μόργκοθ καταράστηκε τον ίδιο και την οικογένειά του.

Η Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων έληξε το ηλιοβασίλεμα της έκτης ημέρας μετά το Μεσοκαλόκαιρο. Οι Άνθρωποι και τα Ξωτικά που είχαν πεθάνει θάφτηκαν από τα Όρκς του Μόργκοθ σε ένα μεγάλο ανάχωμα, το οποίο έγινε ένας καταπράσινος λόφος που ονομάζεται Χάουδ-εν-Ντένγκιν, ο Λόφος της Σφαγής, ή Χάουδ-εν-Νίρναεθ, ο Λόφος των Δακρύων. Μετά τη μάχη, όπως ήλπιζε ο Μόργκοθ, τα Ξωτικά δεν εμπιστεύονταν πλέον τους Ανθρώπους εκτός από τους Εντάιν. Ο Μόργκοθ έδωσε το Χίθλουμ στους Ανατολίτες και οι οικογένειες των Ανθρώπων του Ντορ-λόμιν καταπιέστηκαν από αυτούς. Τα Λιμάνια του Φαλάς καταστράφηκαν και, παρόλο που ο Κίρνταν και μερικοί από τους δικούς του διέφυγαν, πολλά Ξωτικά του Φαλάς, του Χίθλουμ και του Μίθριμ υποδουλώθηκαν στην Άνγκμπαντ.

Οι εναπομείναντες Άνθρωποι και Ξωτικά του Μπελέριαντ διασκορπίστηκαν και αποδυναμώθηκαν, ενώ Όρκς και Λύκοι περιπλανιόντουσαν στη γη. Το Ντόριαθ και η Νάργκοθροντ παρέμειναν αδούλωτα προς το παρόν, αλλά και η Γκοντόλιν λόγω της ανδρείας των Ανθρώπων του Ντορ-λόμιν. Ο γιος του Χούορ, ο Τούορ, ήρθε αργότερα στη Γκοντόλιν και παντρεύτηκε την κόρη του Τούργκον, την Ίντριλ, και ο γιος τους ο Εαρέντιλ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη της ήττας του Μόργκοθ στον Πόλεμο της Οργής, στο τέλος της Πρώτης Εποχής.