Έντς

Μετά τους Νάνους, οι Έντς είναι τα πιο αρχαία από τα ζωντανά πλάσματα που επιβιώνουν στην Τρίτη Εποχή, αλλά δεν υπήρξαν μέρος της Μουσικής των Άινουρ. Η Γιαβάννα είδε ότι ο Έρου έδωσε ζωή στα παιδιά του Άουλε, τους Νάνους, τους οποίους τους έφτιαξε από πέτρα. Στη συνέχεια παρακάλεσε τον Ιλούβαταρ ώστε να δώσει ζωή στα δέντρα όπως έκανε με τους Νάνους (καθώς τα δέντρα δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους), και εκείνος έστειλε ψυχές να κατοικήσουν μέσα στα δέντρα. Τότε δημιουργήθηκαν οι Έντς.


Οι Εντς ήταν οι Ποιμένες των Δέντρων και το καθήκον τους ήταν να προστατεύσουν τα δάση από Oρκς, Νάνους και άλλους κινδύνους. Οι αρσενικοί Έντς ήταν αφιερωμένοι στον Όρομε, ενώ οι θηλυκοί (Entwives) στη Γιαβάννα, και ίσως να δημιουργήθηκαν περίπου την ίδια εποχή όπως τα Ξωτικά. Οι Έλνταρ αγαπούσαν να μιλούν στα πάντα και είχαν ιστορίες που διηγούνταν τη διδασκαλία της ομιλίας στα δέντρα. Τους έδωσαν την επιθυμία να μιλήσουν και τους δίδαξαν τη γλώσσα των Ξωτικών.

Προτού καν ο Μόργκοθ επιστρέψει στο Βορρά, οι πρώτοι Εντς δεν ήταν τόσο σοφοί ή ισχυροί όσο στα νεότερα χρόνια. Ανέπτυξαν μια γλώσσα, την Entish, η οποία ήταν πολύ πιο απλή τότε, εντούτοις είναι σημειολογικά μοναδική, μιας και αποτελείται από τεράστιες λέξεις που συντίθενται από το σύνολο των συμβάντων και της ιστορίας του πράγματος που η κάθε λέξη σημαίνει. Ήταν αθάνατοι (αν και θα μπορούσαν να καούν) και αργοί στη σκέψη, στη λήψη αποφάσεων και στη δράση. Η αργή, μακροσκελής γλώσσα τους το αντικατόπτριζε αυτό. Από τις άλλες γλώσσες προτιμούσαν την Quenya, την οποία επίσης μιλούσαν με ένα μακροσκελή και αργό τρόπο όπως την Entish. Ωστόσο, ό
ταν ξύπνησαν, διέθεταν μεγάλη δύναμη και μπορούσαν να συνθλίψουν βράχους. Ο Δεντρογένης (Treebeard) καυχήθηκε ότι ήταν πολύ πιο ισχυροί από τα Τρολς, τα οποία ο Μόργκοθ υποτίθεται ότι τα έφτιαξε ως απομιμήσεις των Εντς (γίνεται σύγκριση με το ότι τα Όρκς ήταν μια απομίμηση των Ξωτικών).

Οι Εντς ήταν πλάσματα σαν ανθρωποειδή δέντρα, 14-πόδια ύψος, με πολύ παχύ δέρμα που μοιάζει με το φλοιό των δέντρων. Ένας Έντ έμοιαζε λίγο πολύ με το συγκεκριμένο είδος δέντρων που συνήθως φύλαγε ή τιμούσε. Έτσι μεταβάλλονταν σε ύψος και μέγεθος, στον χρωματισμό, όπως και στον αριθμό των δακτύλων των χεριών και των ποδιών. Το μήκος του βήματος ενός Έντ ήταν περίπου 4 πόδια. Με περίπου 2,2 διασκελισμούς ανά δευτερόλεπτο, ένας Εντ θα μπορούσε να καλύψει μια ταχύτητα περίπου 6 μίλια ανά ώρα.

Με το πέρασμα των αιώνων οι Εντς σιγά-σιγά "αποκοιμιούνται", μοιάζοντας όλο και περισσότερο με κοινά δέντρα.