Ομιχλιασμένα Βουνά

Τα Ομιχλιασμένα Βουνά (Misty Mountains), Bουνά της Ομίχλης ή Πύργοι της Ομίχλης, ήταν μια μεγάλη οροσειρά που βρισκόταν μεταξύ του Eriador στα δυτικά και του μεγάλου ποταμού Anduin στα ανατολικά. Στη Sindarin ονομάζονται Hithaeglir.

Στα βόρεια, τα Ομιχλιασμένα Βουνά σχημάτιζαν ένα T με τα Γκρίζα βουνά και τα Βουνά της Άνγκμαρ. Τα εδάφη γύρω από τα Ομιχλιασμένα Βουνά περιελάμβαναν αρκετά δάση, ποτάμια και άλλες κατοικημένες περιοχές. Τέτοια βασίλεια κάτω από τα βουνά υπήρξαν η Άνγκμαρ, το Ερέγκιον, το Ντούνλαντ, το Λοθλόριεν, το Φάνγκορν και άλλα. Αν και τα Ξωτικά φρουρούσαν και τις δύο πλευρές των Ομιχλιασμένων Βουνών, ελάχιστοι τα διέσχισαν. Η βορειότερη κορυφή των Χιθαέγκλιρ μπορεί να θεωρηθεί το Όρος Γκούνταμπαντ όπου, σύμφωνα με το θρύλο, ο Ντούριν ο Αθάνατος, ο μεγαλύτερος από τους επτά Πατέρες των Νάνων, ξύπνησε. Αργότερα έγινε καταφύγιο των Ορκς.

Ιστορία

Τα Ομιχλιασμένα Βουνά δημιουργήθηκαν από τον Μέλκορ κατά τη διάρκεια των Χρόνων των Δέντρων ως εμπόδιο για τον Όρομε, ο οποίος θα κυνηγούσε τα ιπτάμενα θηρία του. Χρησίμευσαν αργότερα ως αποτρεπτικό για τα Ξωτικά κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Ταξιδιού, προκαλώντας κάποιους να στραφούν προς τα νότια. Τα Ξωτικά που δεν θα διέσχιζαν τα Ομιχλιασμένα Βουνά έγιναν οι Νάντορ.  
Το μεγαλύτερο βασίλειο των Νάνων στη Μέση-Γη, το Καζάντ-ντούμ (που αργότερα ονομάστηκε το "Μαύρο Χάσμα" της Μόρια), βρισκόταν στο μέσο των Ομιχλιασμένων Βουνών. Η πόλη χτίστηκε κάτω από τρεις κορυφές, τα βουνά της Μόρια: το Καράδρας, το Κελέμπντιλ και το Φανούιδολ. Μέσα στο Κελέμπντιλ οι Νάνοι έχτισαν την Ατέλειωτη Σκάλα, μια σκάλα από τα θεμέλια του βουνού μέχρι την κορυφή της. Εκεί ο λαός του Ντούριν έζησε για χιλιάδες χρόνια σε ένα βασίλειο που εξαπλώθηκε μέχρι το Γκούνταμπαντ και στα ανατολικά ως τα Σιδερένια Βουνά. Στο νότιο άκρο των Ομιχλιασμένων Βουνών βρισκόταν το Ίσενγκαρντ, το οποίο αρχικά ήταν φρούριο της Γκόντορ, αλλά αργότερα δόθηκε στον Σάρουμαν.

Περίπου το 1050, οι Τριχοπόδαροι μετανάστευσαν δυτικά κατά μήκος των Ομιχλιασμένων Βουνών φεύγοντας μακριά από τους πολυάριθμους Ανθρώπους και τη σκιά που μεγάλωνε στο Μίρκγουντ. Έτσι τα Χόμπιτς μπήκαν στην ιστορία. Αργότερα οι άλλες δύο ομάδες Χόμπιτς, οι Χονδροκόκκαλοι και οι Λευκόδερμοι, μετανάστευσαν επίσης δυτικά, ώσπου το 2500 δεν υπήρχαν Χόμπιτς ανατολικά των βουνών.

Όταν οι Νάνοι ήταν ισχυροί, τα βουνά στην πλειοψηφία τους ήταν απαλλαγμένα από Ορκς, αλλά όταν η Σκιά δυνάμωσε, εξετράφησαν Ορκς στο Όρος Γκούνταμπαντ, στην πόλη των Γκόμπλιν κι αργότερα στην ίδια τη Μόρια αλλά και αλλού. Το 1300 της Τρίτης Εποχής τα Ορκς των Ομιχλιασμένων Βουνών άρχισαν να αυξάνονται και να παρενοχλούν τους Νάνους. Η αφύπνιση του Χαμού του Ντούριν, έδιωξε τους Νάνους από την πόλη τους. Φαίνεται επίσης ότι ορισμένοι Νάνοι, πριν ή μετά τον πόλεμο των Νάνων και των Ορκς, κατοικούσαν στην ανατολική πλευρά των βουνών κοντά στην πόλη των Γκόμπλιν. Το 2480 της Τρίτης Εποχής τα Ορκς άρχισαν να εγκαθιστούν μυστικά οχυρά στα βουνά, απαγορεύοντας όλα τα περάσματα στο Ερίαντορ από το Ροβάνιον, ενώ ο Σάουρον εμπλούτισε πληθυσμιακά τη Μόρια με τα πλάσματά του.

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού αντιμετώπισε την πρόκληση να περάσει τα βουνά. Αποφάσισαν να διασχίσουν το Καράδρας, αλλά μια ισχυρή χιονοθύελλα τους εμπόδισε αναγκάζοντάς τους να ταξιδέψουν μέσα από τη Μόρια. Εκεί ο Γκάνταλφ χάθηκε στην προσπάθειά του να σταματήσει τον Χαμό του Ντούριν και, αφού έπεσε στην άβυσσο, τον καταδίωξε στην Ατέλειωτη Σκάλα των Νάνων και πάλεψε μαζί του στην κορυφή του Κελέμπντιλ.

Λέγεται ότι στην Τέταρτη Εποχή ο Ντούριν Ζ' οδήγησε τους Νάνους πίσω στην Μόρια.