Μέση-Γη

Η Μέση-Γη είναι ένα φανταστικό μέρος που είναι ο φυσικός χώρος στον οποίο πραγματοποιούνται οι περισσότερες από τις ιστορίες του συγγραφέα JRR Tolkien. Ο Τόλκιν ζωγράφισε αρκετούς χάρτες της Μέσης-Γης και των περιοχών της. Ορισμένοι είχαν δημοσιευθεί στην διάρκεια της ζωής του, αν και μερικοί από τους πρώτους χάρτες δεν είχαν δημοσιευθεί μέχρι το θάνατό του. Οι κύριοι χάρτες δημοσιεύονται στο Χόμπιτ, Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Το Σιλμαρίλλιον και οι Ατέλειωτες Ιστορίες. Τα περισσότερα από τα γεγονότα της Πρώτης Εποχής πραγματοποιήθηκαν στην υποήπειρο Μπελέριαντ, που αργότερα βύθιστηκε στον ωκεανό στο τέλος της Πρώτης ΕποχήςΤα Μπλε Βουνά στο δεξί άκρο του χάρτη του Μπελέριαντ είναι τα ίδια βουνά που εμφανίζονται στην αριστερή πλευρά του χάρτη της Μέσης-Γης (που περιγράφεται στη δεύτερη και τρίτη περίοδο των χρονικών της Μέσης-Γης), ωστόσο ο χάρτης αυτός, δείχνει μόνο ένα μικρό μέρος του κόσμου: Τα περισσότερα από τα τεράστια εδάφη του Ρούν και του Χάραντ δεν εμφανίζονται.



Ο Τόλκιν, είχε δηλώσει ότι η Μέση-Γη βρίσκεται στη Γη, αλλά σε ένα φανταστικό χρονικό διάστημα κατά το παρελθόν. Αργότερα απέρριψε αυτή την ιδέα, και δήλωσε ότι η Μέση-Γη δεν ήταν σε φυσική απόσταση του χρόνου, αλλά «σε διαφορετικό στάδιο της φαντασίας». Ο όρος Μέση-Γη δεν είναι επινόηση του Τόλκιν, αλλά προϋπήρχε στην Αρχαία αγγλική γλώσσα ως middanġeard, στη Μεσαιωνική αγγλική γλώσσα ως midden-erd ή middel-erd. Στην Αρχαία σκανδιναβική γλώσσα απαντά ως Μίντγκαρντ. Η αρχαία αγγλική λέξη σημαίνει ό,τι και η ελληνική «οικουμένη», δηλαδή "κατοικημένη γη"—ο υλικός κόσμος σε αντίθεση με τους αόρατους κόσμους. Η λέξη «Μεσόγειος» είναι σύνθετη του "μέσος" και του "γη".


Σύμφωνα με την αρχαία Γερμανική και Σκανδιναβική μυθολογία, το σύμπαν αποτελούταν από 9 υλικούς κόσμους ενωμένους μεταξύ τους. Η Μέση-Γη, ο κόσμος των ανθρώπων, βρισκόταν στο κέντρο του σύμπαντος. Οι χώρες των Ξωτικών, των Θεών και των Γιγάντων βρίσκονταν έξω από έναν θαλάσσιο δακτύλιο που περιέβαλλε τη Μέση-Γη. Η χώρα των Νεκρών βρισκόταν κάτω από την Μέση-Γη. Μία γέφυρα φτιαγμένη από ένα ουράνιο τόξο, που λεγόταν Γέφυρα Μπίφροστ, ένωνε την Μέση-Γη με την Άσγκαρντ κατά μήκος της θάλασσας. Μία εξώτερη θάλασσα περιέβαλλε και τους επτά άλλους κόσμους (Βάναχαϊμ, Άσγκαρντ, Άλφχαϊμ, Σβάρταλφχαϊμ, Μούσπελχαϊμ, Νινταβελίρ και Γιότουνχαϊμ). Μέσα από αυτό το πρίσμα, κόσμος θεωρούνταν περισσότερο το οικείο περιβάλλον της κάθε φυλής, παρά ένας κυριολεκτικά διαφορετικός κόσμος. Ο όρος Middangeard απαντά 6 φορές στο Μπέογουλφ, του οποίου ο Τόλκιν ήταν μεταφραστής κατ' εξοχήν ειδικός. Ο Τόλκιν επίσης εμπνεύστηκε από το εξής απόσπασμα του ποιήματος Κριστ του Τσύνεγουλφ.
Éala Éarendel engla beorhtast / ofer middangeard monnum sended.
Χαίρε Εαρέντελ, λαμπρότερε των αγγέλων / στάλθηκες να δεσπόζεις πάνω από την Μέση Γη στους ανθρώπους.
Το όνομα Εαρέντελ (που ίσως σημαίνει 'αυγερινός', άστρο της αυγής, ενώ σε άλλα συμφραζόμενα χρησιμοποιείται για τον Χριστό) αποτέλεσε έμπνευση για τον χαρακτήρα του Τόλκιν, τον Εαρέντιλ. Ο Τόλκιν άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο «Μέση-Γη», αφότου εγκατέλειψε τις αρχικές μυθολογικές ιδέες του χάριν μιας γενικότερης μυθολογίας που να καλύπτει την βόρεια Ευρώπη και να περιλαμβάνει ολόκληρο τον κόσμο. Στην πρώτη μυθολογία του, όπως καταγράφεται στις Ατέλειωτες Ιστορίες, ο Τόλκιν παρακάμπτει το ζήτημα των γερμανικών κόσμων, περιορίζοντας τις ιστορίες του στο μυθολογικό αντίστοιχο της Αγγλίας και σε έναν μυθικό «άλλο κόσμο» (Faerie - Ξωτικοχώρα). Όταν εγκατέλειψε την συγγραφή αυτού του βιβλίου, ο Τόλκιν επινόησε ένα νέο μυθολογικό περιβάλλον, που τοποθετήθηκε σε μία φανταστική βόρεια χώρα, η οποία δεν συνδεόταν με κάποια πραγματική σύγχρονη ήπειρο. Αυτή η φανταστική χώρα ήταν παρόμοια με τον μυθικό επίπεδο κόσμο του Γερμανο-σκανδιναβικού Σύμπαντος. Ωστόσο, αυτή η επίπεδη γη ήταν περισσότερο σαν ένα πλοίο που διέπλεε το διάστημα παρά ένα πλήρες και αυτοτελές υλικό σύμπαν. Η επίπεδη γη χωριζόταν στις χώρες των θνητών (χώρες των Ανθρώπων) και στις χώρες των αθανάτων (χώρες των Βάλαρ, τους οποίους οι άνθρωποι θεωρούσαν θεούς).



Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και ενώ ετοίμαζε μία όχι και τόσο ποιοτική συνέχεια για το Χόμπιτ, ο Τόλκιν συγχώνευσε τον επίπεδο κόσμο της μυθολογίας του Σιλμαρίλλιον με τις έως τότε ακαθόριστες χώρες του Χόμπιτ και της μυστηριώδους νήσου του Νούμενορ (την οποία ο Τόλκιν προόριζε να γίνει η δική του μυθική εκδοχή για την Ατλαντίδα). Επέκτεινε τον χώρο της αρχικής περιοχής αυτών των ιστοριών ώστε να παραγάγει αυτό που σήμερα ονομάζεται Μέση-Γη (αν και ο Τόλκιν είχε δηλώσει ότι αυτή η περιοχή αντιστοιχούσε χοντρικά στην σύγχρονη Ευρώπη και τις γύρω περιοχές). Από αυτό το σημείο και μετά, η Μέση-Γη μεταβλήθηκε σε μία ξεχωριστή, διαφοροποιημένη αρχαία ήπειρο, που ουδεμία σχέση είχε με προηγούμενες μυθολογίες. Tο όνομα της ηπείρου της Μέσης-Γης εξηγείται μυθολογικά ως υπάρχουσας μεταξύ δύο ωκεανών, του Μπέλεγκαερ στη δύση και της Ανατολικής Θάλασσας στην ανατολή (δεν εμφανίζεται στο χάρτη). Πολλοί ταυτίζουν τη Μέση-Γη με το σύνολο του φανταστικού κόσμου του Τόλκιν καθότι ο κοσμολογικός όρος Άρντα (ο κόσμος) εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα (1977), στο Σιλμαρίλλιον. Επίσης η Άρντα αναφέρεται σε "επιπρόσθετα" ουράνια σώματα όπως ο Ήλιος και το Φεγγάρι και κατα συνέπεια το ηλιακό σύστημα. Η Άρντα περιλαμβάνει την ήπειρο της Μέσης-Γης, το Άμαν και άλλες χώρες (που τώρα έχουν αλλάξει ή χαθεί).


Ο κόσμος

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αν ο χάρτης της Μέσης-Γης προβληθεί στην επιφάνεια της Γης, και εάν γίνει σωστός παραλληλισμός μεταξύ των πιο εμφανών κλιματολογικών, βοτανολογικών και ζωολογικών ομοιοτήτων, τότε το Σάιρ θα συμπέσει με τις ηπιότερες περιοχές της Αγγλίας, η Γκόντορ θα συμπέσει με την Ιταλία και την Ελλάδα, η Μόρντορ με τις ερήμους της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής, η Νότια Γκόντορ και η Εγγύς Χάραντ με τις ερήμους της Βόρειας Αφρικής, το Ροβάνιον με τα δάση της Γερμανίας και τις στέππες της Νοτιοδυτικής Ρωσίας, και ο Παγωμένος Κόλπος του Φορόχελ με τα φιορδ της Νορβηγίας. Σύμφωνα με τον Τόλκιν, δεν υπάρχει ακριβής χωρική σύμπτωση μεταξύ των χωρών της Μέσης-Γης και των σύγχρονων περιοχών. 


Το Χόμπιτ και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών υποτίθεται ότι είναι η επανιστόρηση των γεγονότων που εξιστορούνται στο Κόκκινο Βιβλίο του Γουέστμαρτς, το οποίο έγραψε ο Μπίλμπο Μπάγκινς, ο Φρόντο Μπάγκινς και άλλα Χόμπιτς και το οποίο διόρθωσαν και επεξεργάστηκαν ένας η περισσότεροι λόγιοι της Γκόντορ. Όπως ο Βασιλιάς Ληρ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ή ο Κόναν ο Βάρβαρος του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ, οι αφηγήσεις αυτές τοποθετούνται σε ένα ιστορικό πλαίσιο, το οποίο ποτέ δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Σχόλια για το μήκος των ετών ή τις φάσεις του Φεγγαριού, καθώς και περιγραφές των αστερισμών, ταυτίζουν τον κόσμο του Τόλκιν με την γη πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια. Χρόνια μετά την έκδοση των βιβλίων, ο Τόλκιν σε μία από τις επιστολές του διατύπωσε την 'υπόθεση' ότι τα γεγονότα των βιβλίων διαδραματίζονται πριν από περίπου 6.000 χρόνια, αλλά δεν μπορούσε να είναι βέβαιος.


Ο Τόλκιν κατέγραψε λεπτομερώς τα γλωσσολογικά, μυθολογικά και ιστορικά χαρακτηριστικά που αποτελούν το υπόβαθρο των ιστοριών του. Πολλές από τις συγγραφές του, οι οποίες αφ' ενός προηγήθηκαν της μυθολογίας του περί Μέσης Γης, αφ' ετέρου απετέλεσαν πηγές έμπνευσης για αυτήν την μυθολογία (με εξαίρεση το Χόμπιτ και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) επιμελήθηκε και δημοσίευσε ο γιος του, Κρίστοφερ. Η πιο αξιοσημείωτη από αυτές είναι το Σιλμαρίλλιον, το οποίο αποτελεί μια σχεδόν βιβλική αφήγηση περί δημιουργίας του κόσμου και κοσμογονικής περιγραφής της Μέσης-Γης. Το Σιλμαρίλλιον είναι η πρωταρχική πηγή πληροφοριών για το Βάλινορ, το Νούμενορ και άλλες χώρες. Επίσης αξιοσημείωτες είναι οι Ατελείωτες Ιστορίες και το πολύτομο έργο Ιστορία της Μέσης-Γης, το οποίο ενσωματώνει όλες τις ημιτελείς ιστορίες και μελέτες του Τόλκιν για την Μέση-Γη, ενώ περιλαμβάνει και τις λεπτομέρειες της εξέλιξης της μυθολογίας του από τα αρχικά σχεδιάσματα μέχρι και τα πιο ώριμα γραπτά του.


Κοσμογονία

Η υπέρτατη θεότητα του σύμπαντος του Τόλκιν ονομάζεται Έρου Ιλούβαταρ. Στην αρχή, ο Ιλούβαταρ δημιούργησε πνεύματα που ονομάστηκαν Άινουρ και τους δίδαξε την μουσική. Όταν οι Άινουρ εκπαιδεύτηκαν πλήρως, ο Ιλούβαταρ τους διέταξε να συνθέσουν ένα μουσικό έργο που να βασίζεται σε ένα δικό του θέμα. Ο ισχυρότερος Άινου, ο Μέλκορ, διατάραξε την αρμονία της μουσικής και τότε ο Ιλούβαταρ εισήγαγε νέα θέματα, τα οποία προήγαγαν την μουσική πέρα από την κατανόηση των Άινουρ. Οι κινήσεις του άσματός τους αποτέλεσαν την βάση για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ακόμα αγέννητου σύμπαντος και των φυλών που επρόκειτο να το κατοικήσουν.

 
Τότε ο Ιλούβαταρ σταμάτησε τη μουσική και αποκάλυψε τη σημασία της στους Άινουρ διαμέσου ενός Οράματος. Συγκινούμενοι από το Όραμα, πολλοί από τους Άινουρ ένιωσαν μια ακατανίκητη επιθυμία να βιώσουν άμεσα τα γεγονότα του. Ο Ιλούβαταρ δημιούργησε λοιπόν την Έα, το ίδιο το σύμπαν, και κάποιοι από τους Άινουρ εισχώρησαν μέσα στο σύμπαν για να μετάσχουν στην εμπειρία του. Αλλά με την άφιξή τους στην Έα, οι Άινουρ την βρήκαν ακόμη άμορφη διότι είχαν φτάσει εκεί κατά την απαρχή του Χρόνου. Οι Άινουρ εργάστηκαν έντονα κατά τη διάρκεια αυτών των μη κατονομαζόμενων "αιώνων των αστεριών", διαμορφώνοντας το σύμπαν και γεμίζοντάς το με πολλά πράγματα που βρίσκονται πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση. Εν καιρώ, πάντως, οι Άινουρ διαμόρφωσαν την Άρντα - την "οικουμένη", τον τόπο κατοικίας των Παιδιών του Ιλούβαταρ, των Ξωτικών δηλαδή και των Ανθρώπων. Οι δεκαπέντε ισχυρότεροι από τους Άινουρ καλούνται Βάλαρ, εκ των οποίων ο Μέλκορ ήταν ο ισχυρότερος, αλλά ο Μάνγουε είχε την ηγεσία. Οι Βάλαρ εγκαταστάθηκαν στην Άρντα για να την επιβλέπουν και για να προετοιμάσουν το ξύπνημα των Παιδιών του Ιλούβαταρ.


Η Άρντα ξεκίνησε την ύπαρξή της ως ένας απλός επίπεδος κόσμος, τον οποίο φώτισαν οι Βάλαρ δια μέσου δύο γιγαντιαίων φανών. Ο Μέλκορ κατέστρεψε τους φανούς και έφερε το σκότος στον κόσμο. Οι Βάλαρ υποχώρησαν στις ακρότατες δυτικές περιοχές της Άρντα, όπου δημιούργησαν τα Δύο Δέντρα, Τελπέριον και Λαουρέλιν, για να φωτίζουν τη νέα τους πατρίδα. Μετά από πολλούς αιώνες, οι Βάλαρ φυλάκισαν τον Μέλκορ για να τον τιμωρήσουν και να τον αναμορφώσουν - και για να προστατέψουν τα Παιδιά του Ιλούβαταρ που θα ξυπνούσαν. Αλλά όταν ο Μέλκορ απελευθερώθηκε υπό επιτήρηση, δηλητηρίασε τα Δύο Δέντρα. Οι Βάλαρ πήραν τους δύο εναπομείναντες καρπούς από τα Δύο Δέντρα και τα τοποθέτησαν στον ουρανό ως Σελήνη και Ήλιο, που παρέμεναν μέρος της Άρντα, αλλά ήταν ξεχωριστά από τον Άμπαρ (τον κόσμο). Αργότερα, προς το τέλος της Πρώτης Εποχής, ο "Πόλεμος των Πετραδιών" έληξε με τεράστια καταστροφή και η ήπειρος Μπελέριαντ βυθίστηκε.

 
Πριν το τέλος της Δεύτερης Εποχής, όταν οι Άνθρωποι της Νούμενορ επαναστάτησαν κατά των Βάλαρ, ο Ιλούβαταρ κατέστρεψε την Νούμενορ, διαχώρισε το Βάλινορ από την υπόλοιπη Άρντα, και σχημάτισε νέα εδάφη, κάνοντας τον κόσμο σφαιρικό. Η "Ευθεία Οδός" για το Βάλινορ κρύφτηκε για πάντα από τους ανθρώπους - μπορούσαν να τον βρουν μόνο τα Ξωτικά που αποφάσιζαν να επιστρέψουν εκεί εγκαταλείποντας οριστικά τον ορατό κόσμο. Μόνο η Έντορ απέμενε από τον αρχικό κόσμο, μία ήπειρος που (υποτίθεται ότι) αντιστοιχεί στην Ευρασία.

Λαοί


Η Μέση-Γη αποτελεί τόπο ζωής πολλών ειδών λογικών όντων. Πρώτοι είναι οι Άινουρ, αγγελικά όντα δημιουργημένα από τον Ιλούβαταρ. Τραγουδούν για τον δημιουργό τους, ο οποίος φτιάχνει την Έα για να δώσει νόημα και ύπαρξη στη μουσική τους, στον κοσμολογικό μύθο που λέγεται "Μουσική των Άινουρ". Μερικοί από αυτούς τότε εισέρχονται στην Έα και οι δυνατότεροι από αυτούς αποκαλούνται Βάλαρ. Ο Μέλκορ που αργότερα μετονομάζεται σε Μόργκοθ, η κύρια προσωποποίηση του κακού στην Έα, είναι τελικά ένας από αυτούς.


Οι άλλοι Άινουρ που εισέρχονται στην Έα αποκαλούνται Μάιαρ. Την Πρώτη Εποχή το πιο ενεργητικό πνεύμα Μάια είναι η Μέλιαν, σύζυγος του βασιλιά των Ξωτικών Θίνγκολ. Στην Τρίτη Εποχή οι Μάιαρ αντιπροσωπεύονται στην Μέση-Γη από το τάγμα των Ιστάρι (αποκαλούνται μάγοι από τους ανθρώπους). Σ' αυτό το τάγμα ανήκουν οι Γκάνταλφ και Σάρουμαν. Υπήρχαν επίσης κακόβουλοι και μοχθηροί Μάιαρ, που ονομάζονταν Ουμάιαρ, και σε αυτούς περιλαμβάνονταν οι δαίμονες-υπηρέτες του Μόργκοθ, οι Μπάλρογκς με αρχηγό τον Γκόθμογκ και ο υπηρέτης του Μόργκοθ, ο Σάουρον. Μετά έρχονται τα Παιδιά του Ιλούβαταρ: Έτσι ονομάστηκαν οι φυλές των Ξωτικών και των Ανθρώπων που ήταν ευφυή όντα, τα οποία μόνος του δημιούργησε ο Ιλούβαταρ. Στο Σιλμαρίλλιον, ο Τόλκιν διηγείται πώς τα Ξωτικά και οι Άνθρωποι ξύπνησαν και εξαπλώθηκαν στην Άρντα


Τα Ξωτικά είναι απρόσβλητα από αρρώστιες και μπορούν να πεθάνουν μόνο από βίαιο θάνατο. Όσα Ξωτικά πεθαίνουν, πάνε στα "Δώματα του Μάντος", του Βάλα των ψυχών, όπου θα μείνουν μέχρις ότου ο Ιλούβαταρ αποφασίσει το Τέλος του Κόσμου. Τα Ξωτικά ζουν σε δύο κόσμους ταυτόχρονα, τον ορατό και τον αόρατο, μέσα από τον οποίο μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους από μακριά. Γεννήθηκαν ("ξύπνησαν") στη Μέση-Γη και οι περισσότεροι άκουσαν το κάλεσμα των Βάλαρ και ταξίδεψαν στην Αθάνατη Γη, την Άμαν. Όταν ο Μόργκοθ έκλεψε τα Πετράδια Σίλμαριλς, πολλά Ξωτικά επέστρεψαν στη Μέση-Γη για να τα πάρουν πίσω. Η Πρώτη Εποχή της Μέσης-Γης τέλειωσε με το τέλος του "Πολέμου των Πετραδιών", την εξαφάνιση του Μόργκοθ και τη βύθιση της ηπείρου Μπελέριαντ. Με το τέλος της Τρίτης Εποχής και την οριστική καταστροφή του Σάουρον, όσα Ξωτικά είχαν απομείνει στη Μέση-Γη επιστρέφουν στην Άμαν.


Οι Νάνοι λέγεται ότι δημιουργήθηκαν από τον Βάλα Άουλε, ο οποίος προσφέρθηκε να τους καταστρέψει όταν ο Ιλούβαταρ ανακάλυψε με οργή τι είχε συμβεί. Ο Ιλούβαταρ όμως τον συγχώρησε και επέτρεψε την ανάπτυξη των Νάνων, δίνοντάς τους το χάρισμα της ελεύθερης βούλησης που είχε δώσει και στα Παιδιά του. Απ' όταν απέκτησαν πραγματική ζωή, οι Νάνοι βυθίστηκαν σε έναν βαθύ ύπνο από τον δημιουργό τους, τον Άουλε. Τους έκρυψε ενώ ήταν κοιμισμένοι σε διάφορες κρυμμένες βουνίσιες τοποθεσίες. Ο Ιλούβαταρ τους ξύπνησε μόνο μετά από το ξύπνημα των Ξωτικών. Οι Νάνοι εξαπλώθηκαν στο Νότιο Έντορ και τελικά ίδρυσαν 7 βασίλεια. Δύο από αυτά, εκείνα του Νόγκροντ και του Μπέλεγκοστ, πήραν το μέρος των Ξωτικών του Μπελέριαντ ενάντια στον Μόργκοθ, την Πρώτη Εποχή. Η μεγαλύτερη πολιτεία των Νάνων, το Κάζαντ-Ντουμ, έγινε αργότερα γνωστή με το όνομα Μόρια, που είναι η μετάφραση του Κάζαντ-Ντουμ στην Quenya ("σκοτεινό χάσμα").

Τρεις φυλές των Ανθρώπων που συμμάχησαν με τα Ξωτικά του Μπελέριαντ κατά την Πρώτη Εποχή αποκαλούνται Εντάιν. Ως ανταμοιβή για την αφοσίωσή τους και αντιστάθμισμα για τις συμφορές τους στους Πολέμους του Μπελέριαντ, δόθηκε στους απογόνους των Εντάιν το νησί του Νούμενορ ως τόπος κατοικίας τους. Αλλά όπως περιγράφτηκε στην ενότητα Ιστορία της Μέσης-Γης, το Νούμενορ τελικά καταστρέφεται και τα υπολείμματα των Νουμενόρειων αποικούν την γη του Έντορ. Αυτοί που έμειναν πιστοί στους Βάλαρ ίδρυσαν τα βασίλεια της Άρνορ στο Βορρά και της Γκόντορ στο Νότο. Από τότε έγιναν γνωστοί ως Ντούνενταϊν, που σημαίνει "Άνθρωποι της Δύσης", ενώ οι άλλοι επιζώντες υποτάχθηκαν στο κακό αργότερα και έζησαν μακριά στο Νότο. Έμειναν γνωστοί ως Μαύροι Νουμενόρειοι.

Ο Τόλκιν αναγνωρίζει την φυλή των Χόμπιτς ως παρακλάδι εκείνης των Ανθρώπων. Παρά το ότι η αρχική τους Ιστορία δεν μας έχει γίνει γνωστή, ο Τόλκιν έγραψε ότι εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες του Μεγάλου Ποταμού Άντουιν στις αρχές της Τρίτης Εποχής, αλλά μετά από το πέρασμα μίας χιλιετίας, άρχισαν να μεταναστεύουν από τα Βουνά της Καταχνιάς στα δυτικά, προς το Έριαντορ. Τελικά εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Σάιρ. Τα Χόμπιτς ήταν ακόμη πιο μικρόσωμα και από τους Νάνους. Είχαν μυτερά αυτιά, όπως τα Ξωτικά, γυμνά ανθεκτικά πόδια προστατευμένα από πυκνές τρίχες στα πέλματα, αγαπούσαν το φαγητό, το ποτό και την καλοπέραση, μισούσαν την ακαταστασία, τις περιπέτειες και την αναστάτωση και μπορούσαν να κινούνται με απόλυτη ησυχία χωρίς να γίνονται εύκολα αντιληπτοί.


Οι Εντς, οι "ποιμένες των δέντρων", δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ, ύστερα από παράκληση της Βάλιε Γιαβάννα για την προστασία των δέντρων από τις επιθέσεις των Ξωτικών, των Νάνων και των Ανθρώπων (καθώς τα δέντρα δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους). Με το πέρασμα των αιώνων οι Εντς σιγά-σιγά "αποκοιμιούνται", μοιάζοντας όλο και περισσότερο με κοινά δέντρα. Η γλώσσα τους είναι σημειολογικά μοναδική, μια και αποτελείται από τεράστιες λέξεις που συντίθενται από το σύνολο των συμβάντων και της ιστορίας του πράγματος που η κάθε λέξη σημαίνει.

Τα Ορκς και τα Τρολς των Σπηλαίων είναι πλάσματα του κακού τα οποία ο Μόργκοθ "δημιούργησε". Και αυτό γιατί δεν είναι αυθεντικές φυλές, αλλά "διαστρέβλωση" των χαρακτηριστικών των Παιδιών του Ιλούβαταρ και των Εντς αντίστοιχα, αφού μόνο ο Ιλούβαταρ έχει την ικανότητα να δίνει ζωή σε κάτι εντελώς νέο. Η λεπτομερής προέλευση των πλασμάτων αυτών δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς ο Τόλκιν πολλές φορές άλλαζε τις ερμηνείες του. Φαίνεται ότι τελικά τα Ορκς δημιουργήθηκαν από τις παραλλαγές ή των ακρωτηριασμό διεφθαρμένων Ξωτικών, Ανθρώπων ή και των δύο. Τα Ορκς δεν αντέχουν το φώς του Ήλιου και γι' αυτό κινούνται μόνο τη νύχτα, ενώ τα Τρολς πεθαίνουν μόλις τα αγγίξει το φως του ήλιου, μεταμορφωνόμενα σε πέτρα. Αργά στην Τρίτη Εποχή, περίπου στο τέλος, μία νέα φυλή εμφανίζεται: Είναι οι Μαύροι Ουρούκ και οι Ουρούκ-Χάι, φυλή Ορκ με μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή από τους πρωτότυπους. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι Uruks, που υπήρξαν μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής, υπηρετούσαν αποκλειστικά τον Σάρουμαν και ότι εκείνος τους δημιούργησε. Μερικές φορές πραγματοποιούσε πειράματα όπως την διασταύρωση Ανθρώπων με Ορκς κ.α. Έτσι προέκυπταν οι "Men-orcs" και οι "Orc-men": Κατά καιρούς, μερικά είδη που προέκυπταν αποκαλούνταν "ημίαιμα ορκ" ή "άνθρωποι-τελώνια". Δεν υπάρχει όμως ένδειξη ή απόδειξη ότι οι Ουρούκ-Χάι του Σάρουμαν αποτελούσαν προϊόντα τέτοιων πειραμάτων. Εμφανίζονται και έλλογα ζώα όπως οι Αετοί, ο Χούαν το Μεγάλο Λαγωνικό του Βάλινορ και οι Λύκοι, αλλά γενικά η προέλευση και η "φύση" τέτοιων πλασμάτων είναι αδιευκρίνιστη.

9 σχόλια:

Unknown είπε...

Καταπληκτικη δουλεια !! Καιρο εψαχνα υλικο για Τολκιν-Μεση Γη στα Ελληνικα.

Melian είπε...

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο.

Unknown είπε...

Εκπληκτική δουλειά! Πολύ καλομελετημενο και καλοδουλεμένο όλο το άρθρο με κάθε λεπτομέρεια που σε παραπέμπουν οι λέξεις και τα σημαντικά ονόματα. Έμαθα λεπτομέρειες που δεν γνώριζα. Συγχαρητήρια για την υπομονή και τη δουλειά!!!

Melian είπε...

Ευχαριστώ πολύ.

Foulgrim είπε...

Πολύ καλοδουλεμενο το άρθρο,μπράβο σας

Unknown είπε...

Συγχαρητήρια για την δουλειά σου

Unknown είπε...

Συγχαρητήρια 🎊

Giannis Pit. είπε...

Συγκλονιστική δουλειά πάντα. Ειλικρινά απολαμβάνω το όλο σου έργο εδώ. Την καλησπέρα μου.

rastaman είπε...

Συγχαρητήρια για την δουλειά σας.. εκπληκτικοί