Οι Balrogs ή Balrogath, ήταν Maiar που τους διέφθειρε ο Melkor κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της Arda. Το σώμα τους κάλυπτε σκιά και φλόγα και κρατούσαν μαστίγια και σπαθιά. Φημισμένοι ανάμεσα στους Balrogs ήταν ο Gothmog, που σκοτώθηκε από τον Ecthelion, και o Durin's Bane, που σκοτώθηκε από τον Olórin (Gandalf).
Οι Μπάλρογκς, που ονομάζονται επίσης Βαλαράουκαρ (Valaraukar), ήταν αρχικά Μάιαρ, αλλά είχαν παρασυρθεί από τον Μέλκορ, ο οποίος τους είχε διαφθείρει και τους είχε στην υπηρεσία του πριν από την έλευση των Ξωτικών. Στην αρχή τους συγκέντρωσε στο αρχαίο φρούριο του Ουτούμνο κατά τα Χρόνια των Φανών. Όταν αυτό το φρούριο καταστράφηκε από τους Βάλαρ, έφυγαν και παραμόνευαν στα βάθη της Άνγκμπαντ. Όταν ο Μέλκορ και η Ουνγκόλιαντ δραπέτευσαν από το Βάλινορ με τα Σίλμαριλς πολλά χρόνια αργότερα, οι Μπάλρογκς εξακολουθούσαν να βρίσκονται εκεί. Όταν λοιπόν η Ουνγκόλιαντ απείλησε τον Μέλκορ απαιτώντας τα Σίλμαριλς για τον εαυτό της, οι Μπάλρογκς βγήκαν από την κρυψώνα τους και έσωσαν τον κύριό τους.
Οι Μπάλρογκς για πρώτη φορά αντιμετώπισαν τα Ξωτικά κατά τη διάρκεια της Μάχης κάτω από τα Άστρα στην Πρώτη Εποχή. Μετά τη νίκη των Νόλντορ εναντίον των Όρκς του Μόργκοθ, ο Φέανορ περικυκλώθηκε στην από Μπάλρογκς και παρόλο που πάλεψε πολύ μαζί τους, εντούτοις τραυματίστηκε θανάσιμα από τον Γκόθμογκ, τον Άρχοντα των Μπάλρογκς (ο μόνος Μπάλρογκ που είναι γνωστός με το όνομά του). Αν και οι γιοι του Φέανορ πολέμησαν τους δαίμονες της φωτιάς, ο πατέρας τους υπέκυψε στα τραύματά του λίγο μετά.
Μετά την τελευταία μάχη της Πρώτης Εποχής, κάποιοι Μπάλρογκς διέφυγαν της οργή των Βάλαρ και κρύφτηκαν βαθιά, υπογείως, σε δυσπρόσιτα σημεία στις ρίζες της γης. Στην Τρίτη Εποχή οι Νάνοι του Καζάντ-ντούμ άθελά τους, κατά τη διάρκεια της εξόρυξης Μίθριλ, απελευθέρωσαν ένα Μπάλρογκ (Ο Χαμός του Ντούριν) ο οποίος τους εκδίωξε από τη Μόρια, και ήταν αυτός ο ίδιος Μπάλρογκ που αντιμετώπισε ο Γκάνταλφ στη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού.
Μόνο ένας Μπάλρογκ εμφανίζεται μετά την Πρώτη Εποχή. Εάν ο Σάουρον είχε κανέναν στην υπηρεσία του κατά τη διάρκεια της Δευτέρης Εποχής ή τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, δεν θα το μάθουμε καθότι δεν αποκαλύφθηκαν. Ο μοναδικός Μπάλρογκ που περιγράφεται από τον Τόλκιν μετά τον Πόλεμο της Οργής ήταν εκείνος της Μόρια (Ο Χαμός του Ντούριν).
Οι Μπάλρογκς, που ονομάζονται επίσης Βαλαράουκαρ (Valaraukar), ήταν αρχικά Μάιαρ, αλλά είχαν παρασυρθεί από τον Μέλκορ, ο οποίος τους είχε διαφθείρει και τους είχε στην υπηρεσία του πριν από την έλευση των Ξωτικών. Στην αρχή τους συγκέντρωσε στο αρχαίο φρούριο του Ουτούμνο κατά τα Χρόνια των Φανών. Όταν αυτό το φρούριο καταστράφηκε από τους Βάλαρ, έφυγαν και παραμόνευαν στα βάθη της Άνγκμπαντ. Όταν ο Μέλκορ και η Ουνγκόλιαντ δραπέτευσαν από το Βάλινορ με τα Σίλμαριλς πολλά χρόνια αργότερα, οι Μπάλρογκς εξακολουθούσαν να βρίσκονται εκεί. Όταν λοιπόν η Ουνγκόλιαντ απείλησε τον Μέλκορ απαιτώντας τα Σίλμαριλς για τον εαυτό της, οι Μπάλρογκς βγήκαν από την κρυψώνα τους και έσωσαν τον κύριό τους.
Οι Μπάλρογκς για πρώτη φορά αντιμετώπισαν τα Ξωτικά κατά τη διάρκεια της Μάχης κάτω από τα Άστρα στην Πρώτη Εποχή. Μετά τη νίκη των Νόλντορ εναντίον των Όρκς του Μόργκοθ, ο Φέανορ περικυκλώθηκε στην από Μπάλρογκς και παρόλο που πάλεψε πολύ μαζί τους, εντούτοις τραυματίστηκε θανάσιμα από τον Γκόθμογκ, τον Άρχοντα των Μπάλρογκς (ο μόνος Μπάλρογκ που είναι γνωστός με το όνομά του). Αν και οι γιοι του Φέανορ πολέμησαν τους δαίμονες της φωτιάς, ο πατέρας τους υπέκυψε στα τραύματά του λίγο μετά.
Μετά την τελευταία μάχη της Πρώτης Εποχής, κάποιοι Μπάλρογκς διέφυγαν της οργή των Βάλαρ και κρύφτηκαν βαθιά, υπογείως, σε δυσπρόσιτα σημεία στις ρίζες της γης. Στην Τρίτη Εποχή οι Νάνοι του Καζάντ-ντούμ άθελά τους, κατά τη διάρκεια της εξόρυξης Μίθριλ, απελευθέρωσαν ένα Μπάλρογκ (Ο Χαμός του Ντούριν) ο οποίος τους εκδίωξε από τη Μόρια, και ήταν αυτός ο ίδιος Μπάλρογκ που αντιμετώπισε ο Γκάνταλφ στη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού.
Μόνο ένας Μπάλρογκ εμφανίζεται μετά την Πρώτη Εποχή. Εάν ο Σάουρον είχε κανέναν στην υπηρεσία του κατά τη διάρκεια της Δευτέρης Εποχής ή τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, δεν θα το μάθουμε καθότι δεν αποκαλύφθηκαν. Ο μοναδικός Μπάλρογκ που περιγράφεται από τον Τόλκιν μετά τον Πόλεμο της Οργής ήταν εκείνος της Μόρια (Ο Χαμός του Ντούριν).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου